Swipe. Klik. Oordeel. Welkom in de wondere wereld van online daten, waar je binnen een fractie van een seconde beoordeeld wordt op je foto, je bio en – godbetert – je eetgewoonten. 🤯
Neem nu die profielfoto’s. Waarom denkt een aanzienlijk deel van de mannelijke populatie dat een joekel van een vis, een dure wagen of een spiegelselfie in de lift de ultieme aantrekkingskracht heeft? Als ik een vis wilde, ging ik naar de visboer. En als ik onder de indruk was van auto's, stond ik nu met een monteur in plaats van op een datingsite. Maar goed, ieder z’n prioriteiten. 🚗🐟
En dan die eisenlijstjes… 🤔 Natuurlijk, een voorkeur voor een sportieve partner of iemand met een brede interesse, daar kan ik nog inkomen. Maar vegetariërs? Blijkbaar een absolute no-go voor sommige mannen. Alsof mijn keuze om geen vlees te eten automatisch betekent dat ik op verjaardagsfeestjes tofu-taarten ga aansnijden en met een protestbord voor de slagerij sta. Chill, ik kan nog steeds een steak bakken zonder in huilen uit te barsten. 🍆🔥
Een andere favoriet: "Geen eindeloos gechat of gedoe, liever meteen afspreken in real life." Sorry, maar niet iedereen is een sociaal stuntvliegtuig dat binnen drie berichten klaarstaat voor een date. Sommige mensen (zoals ik) hebben gewoon wat tijd nodig. Een beetje opwarmen. Een voorzichtige babbel. Misschien zelfs – hou je vast – een gevoel van veiligheid vooraleer we in real life neerploffen op een terras. 🫣☕
En dan nog eentje om het af te leren: "Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!" Oei, dus als ik een dag geen slappe lach had om een kattenfilmpje, heb ik dan officieel niet geleefd? Zit dit ergens in de algemene voorwaarden van het leven? En krijg ik korting als ik gewoon subtiel glimlach in plaats van te gieren van het lachen? 🤷♀️😂
Kortom, online daten is een masterclass in prikkelregulatie en zelfbeeldbeheer. Maar ach, we blijven proberen, want ergens tussen de visfanaten en de Tesla-ridders moet er toch iemand zitten die begrijpt dat connectie iets dieper gaat dan een swipe naar rechts. Toch? 🙃
Zo, genoeg gefileerd—eh, gefilosofeerd—over de wondere wereld van datingapps! Maar ik ben benieuwd... Welke profielen hebben jullie doen fronsen, lachen of stiekem de app doen verwijderen? Of heb jij, net als ik, tóch een onverwacht mooie connectie overgehouden aan dit digitale avontuur?
Want eerlijk is eerlijk: tussen de vissen, auto's en liftselfies door was er één man—ééntje maar—die me liet voelen dat online daten niet per se een jungle van oppervlakkigheid hoeft te zijn. Geen loze beloftes, geen dubbele agenda, geen haast. Gewoon oprecht, respectvol en veilig. En hoewel het nooit een relatie werd, leerde hij me iets belangrijks: dat dit type man wél bestaat.
Dus, deel gerust je ervaringen! Ik beloof plechtig geen naar links of rechts swipes uit te delen. 😆👇
Reactie plaatsen
Reacties