Zelfzorg en zelfliefde: geen luxe, maar noodzaak 🌱

Mijn logica destijds was eenvoudig: als ik anderen maar genoeg graag zag, als ik hen maar genoeg hielp, dan zouden zij mij wel graag zien. Dan hoefde ik dat hele "van mezelf houden"-gedoe niet te doen. Spoiler: dat werkt dus niet.

De misvatting van zelfliefde

We denken vaak dat zelfliefde betekent dat je elke ochtend voor de spiegel staat te roepen hoe geweldig je bent. Maar dat is niet wat het is (al mag je dat gerust doen als je zin hebt 😉).
Zelfliefde gaat niet over een ego-boost of jezelf constant op een voetstuk plaatsen. Het gaat erover dat je jezelf dezelfde zorg, mildheid en aandacht gunt die je zo vanzelfsprekend aan anderen geeft.

Het zuurstofmasker (en waarom dit géén metafoor is om te negeren)

Ken je dat stukje uit de veiligheidsinstructies op een vliegtuig? Eerst je eigen zuurstofmasker opzetten, dan pas dat van iemand anders. Veel mensen (waaronder ik vroeger) denken dan: pff, ik zou dat masker eerst mijn kinderen geven, of mijn partner, of wie naast me zit.
Maar de harde waarheid? Als jij zelf stikt, red je niemand. Dan lig je er ook bij. En ja, dit geldt ook voor die mensen die denken dat ze “sterk genoeg” zijn om het zonder te doen. Dat is geen kracht, dat is een langzaam tikken van de tijdbom.

Zelfzorg ís dat zuurstofmasker. Zonder dat, ga jij onderuit, en neem je vaak — hoe goed bedoeld ook — anderen mee in die val.

Waarom dit zo lastig is

Voor veel mensen voelt dit not done. We zijn opgevoed met de gedachte dat zorgen voor anderen nobel is, en zorgen voor onszelf egoïstisch. Maar wat als dat net omgekeerd is?

Wat als jouw onuitputtelijke “zorgen voor iedereen” eigenlijk vooral een manier is om erkenning te krijgen die je jezelf niet durft te geven? Omdat het zoveel veiliger voelt om applaus te krijgen van buitenaf, dan om zelf de hand op je hart te leggen en te zeggen: ik ben genoeg. We verschuilen ons erachter omdat we de draagkracht missen om dit écht in eigen handen te nemen. En toch ligt daar de sleutel.

Een kleine uitnodiging ✨

Dus misschien is dit hét moment om jezelf even die ene vraag te stellen:
“Waar wacht ik nog op om mijn eigen zuurstofmasker op te zetten?”

En nee, je hoeft er geen groot plan voor te hebben. Begin klein. Een kop thee, vijf minuten zonder schuldgevoel, een keer nee zeggen zonder verklaring.

Want geloof me: je omgeving merkt het verschil sneller dan je denkt. En wie weet… ga je dan ontdekken dat zelfzorg niet alleen jou, maar ook iedereen rondom jou meer ademruimte geeft.